View of Tahap Keupayaan Murid Tahun Enam dalam Menjana Masalah Matematik Semi-Berstruktur

(1)

Tahap Keupayaan Murid Tahun Enam dalam Menjana Masalah Matematik Semi-Berstruktur

(Level of Ability of Year Six Students in Generating Semi-Structured Mathematical Problems)

Nur Adilla Syafiqah Mohd Shafii^1*, Roslinda Rosli¹, Siti Farah Idayu Madi¹

1Fakulti Pendidikan, Universiti Kebangsaan Malaysia, Bangi, Malaysia

*Pengarang Koresponden: adilla.syafiqah@yahoo.com

Accepted: 15 March 2021 | Published: 1 April 2021

_________________________________________________________________________________________

Abstrak: Pembelajaran Matematik berasaskan penjanaan masalah perlu dititikberatkan dalam pengajaran dan pembelajaran murid-murid. Hal ini kerana, masih terdapat segelintir murid yang mempunyai tahap keupayaan yang lemah dalam menjana masalah. Kajian mengenai perbezaan antara jantina berkenaan penjanaan masalah juga dilihat tidak begitu banyak dijalankan. Kajian ini bertujuan untuk mengkaji tahap keupayaan penjanaan masalah Matematik semi-berstruktur antara murid lelaki dan perempuan. Selain itu, kajian juga ingin mengenal pasti sejauh manakah perbezaan skor penjanaan masalah Matematik yang signifikan antara murid lelaki dan perempuan. Reka bentuk kajian ini menggunakan reka bentuk kajian tinjauan. Responden kajian terdiri daripada 41 orang murid tahun enam di sebuah sekolah di Wilayah Persekutuan Labuan. Satu instrumen penjanaan masalah semi- berstruktur yang mempunyai empat soalan digunakan. Data kemudian dianalisis menggunakan analisis deskriptif dan analisis inferensi Ujian-t dua sampel tidak bersandar.

Dapatan kajian menunjukkan tahap keupayaan penjanaan masalah Matematik antara murid lelaki dan perempuan masih berada pada tahap yang rendah. Analisis inferensi pula mendapati bahawa tiada perbezaan yang signifikan skor min ujian penjanaan masalah Matematik semi-berstruktur antara murid lelaki dan perempuan. Cadangan kajian lanjutan bagi mengkaji penjanaan masalah Matematik yang melibatkan pelbagai golongan peringkat umur, perbezaan antara jantina perlu diperbanyakkan. Seterusnya, kajian yang menggunakan instrumen soalan penjanaan masalah matematik bebas dan berstruktur juga perlu dijalankan.

Secara keseluruhannya, dapat dilihat bahawa kemahiran murid sekolah rendah dalam menjana masalah masih lemah.

Kata kunci: Matematik, penjanaan masalah, tahap keupayaan, perbezaan jantina, sekolah rendah

Abstract: Mathematical learning based on problem posing should be emphasized in the teaching and learning of students. This is because, students still not be able to pose problem because of lack in problem posing skills. Furthermore, studies on differences in gender regarding problem posing are also limited. This study aims to examine the level of ability to pose semi-structured Mathematical problems between male and female students. Besides, this study also wanted to identify the extent to which significant differences in the Mathematical problem posing scores between male and female students. The design of the study is survey design. Respondents of this study consisted of 41 sixth year students in a school in Wilayah Persekutuan Labuan. A semi-structured problem-posing instrument with four Mathematical questions was used. The data were then analyzed using descriptive analysis and inferential

(2)

analysis t-Test of two independent samples. The findings of the study showed that the level of ability to pose Mathematical problems between male and female students is still at low level.

Inferential analysis showed that there was no significant difference in the mean score of semi- structured Mathematical problem posing test between male and female students. The recommendations for further are, study on the posing Mathematical problems involving various age groups and the differences between the gender need to be multiplied. Next, studies using free and structured mathematical problem-posing instruments should also be conducted.

In conclusion, it can be seen that the skills of primary school students in posing problems are still weak.

Keywords: Mathematics, problem posing, ability levels, gender differences, primary school _________________________________________________________________________

1. Pengenalan

Penjanaan masalah merupakan salah satu aktiviti yang boleh dijalankan dalam pembelajaran Matematik. Menurut Lednicky (2015), penjanaan masalah adalah satu tugasan yang menghasilkan jawapan (soalan yang dijana) yang pelbagai. Manakala, menurut Cai, Chen, Li, Xu, Zhang, Hu, Zhang dan Song (2019) penjanaan masalah memerlukan guru atau murid untuk menghasilkan masalah dan soalan yang baru berdasarkan sesuatu situasi, ekspresi Matematik atau gambar rajah yang diberikan. Aktiviti ini memerlukan murid-murid mengaplikasikan idea dan pengetahuan yang sedia ada dalam membina pengetahuan mereka yang baru. Secara kebiasaannya, murid-murid didedahkan dengan aktiviti menyelesaikan masalah untuk melihat tahap kefahaman mereka tentang topik-topik yang telah dipelajari. Mereka lebih mengutamakan jawapan kepada setiap persoalan tanpa berfikir bagaimana soalan tersebut dihasilkan. Oleh itu, tahap keupayaan pelajar dalam menjana masalah perlu berada pada tahap yang tinggi selaras dengan Pendidikan Abad ke 21 (PAK 21) yang berhasrat dalam melahirkan pelajar yang berfikiran kritis dan kreatif. Justeru, kajian ini akan meneliti tahap keupayaan murid apabila berdepan dengan situasi penjanaan masalah matematik.

Kaedah penjanaan masalah dilihat memberi kesan positif kepada murid-murid dari segi pencapaian mereka dalam subjek Matematik (Ozdemir & Sahal, 2018). Hal ini disokong oleh Tan (2018) dalam dapatan kajiannya yang telah membuktikan bahawa pencapaian pelajar yang menggunakan kaedah penjanaan masalah adalah lebih baik daripada menggunakan kaedah penyelesaian masalah dalam pembelajaran Matematik. Justeru, hal ini menunjukkan bahawa pembelajaran berasaskan penjanaan masalah memberi kesan yang positif dalam pembelajaran Matematik murid-murid (Kul & Çelik 2020; Sari & Surya, 2017). Oleh itu, penjanaan masalah merupakan satu elemen penting yang patut digunakan dalam mengajar Matematik bagi semua peringkat umur (Ngah, Ismail, Tasir & Mohamad Said, 2016).

Tahap keupayaan murid-murid dalam menjana masalah matematik adalah masih rendah (Isrokatun, Syahid, Putri, Julia & Sunaengsis, 2019). Hal ini kerana, kemahiran mereka dalam membina masalah yang baru daripada masalah yang sedia ada masih tidak begitu memberangsangkan (Munroe, 2016). Hal ini disokong oleh Isrokatun et al. (2019) yang mengatakan bahawa terdapat juga pelajar yang menjana masalah berdasarkan pemerhatian mereka tanpa ada unsur Matematik dalam masalah yang dijana. Justeru, penting bagi murid- murid untuk menguasai penjanaan masalah Matematik.

Seterusnya, kajian penjanaan masalah yang melibatkan perbezaan jantina dilihat tidak begitu banyak dijalankan (Kaba & Sengul, 2017). Artikel yang membincangkan tentang perbezaan

(3)

jantina dalam penjanaan masalah adalah melibatkan negara Turki. Kajian yang dijalankan oleh Kaba dan Sengul (2017) menunjukkan bahawa terdapat perbezaan yang signifikan skor penjanaan masalah antara murid lelaki dan perempuan. Hal ini berlawanan dengan dapatan kajian oleh Norulbiah Ngah dan Effandi Zakaria (2016) yang menyatakan bahawa tidak terdapat perbezaan yang signifikan keupayaan menjana masalah ‘Uno’ dan masalah ‘Due’

antara murid lelaki dan perempuan. Justeru, kajian yang baru perlu dijalankan supaya dapatan kajian dapat ditafsirkan.

Seterusnya, kajian ini dijalankan bagi mengkaji tahap keupayaan menjana masalah Matematik antara murid lelaki dan perempuan. Persoalan kajian bagi kajian ini adalah seperti yang berikut:

1) Apakah tahap keupayaan penjanaan masalah Matematik semi-berstruktur antara murid lelaki dan perempuan?

2) Sejauh manakah perbezaan yang signifikan skor min ujian penjanaan masalah Matematik semi-berstruktur antara murid lelaki dan perempuan?

Bagi menjawab persoalan ini, instrumen ujian yang diadaptasi daripada Pittalis, Christou, Mousoulides, Pitta-Pantazi (2004) telah digunakan dan seterusnya jawapan yang diberikan oleh murid-murid dinilai menggunakan rubrik yang diadaptasi daripada Rosli, Capraro, Goldsby, Gonzalez, Onwuegbuzie dan Capraro (2015).

Penulisan artikel ini mengandungi empat bahagian. Pertama adalah tinjauan literatur yang lebih mendalam mengenai tahap keupayaan penjanaan masalah matematik. Seterusnya adalah perbincangan mengenai metodologi kajian dan teknik analisis data yang digunakan. Kemudian, dapatan kajian dibincangkan dan dirumuskan. Akhir sekali, artikel ini akan membincangkan secara menyeluruh tentang dapatan kajian dan impaknya terhadap kajian pada masa akan datang.

2. Sorotan Literatur

Matematik merupakan satu subjek penting yang wajib dipelajari bagi menjalani kehidupan seharian dan terdapat pelbagai kaedah yang digunakan oleh guru untuk memastikan setiap murid dapat menguasai topik-topik yang telah dipelajari. Secara kebiasaannya, murid didedahkan dengan aktiviti menyelesaikan masalah sesudah habis sesuatu topik yang dipelajari untuk melihat tahap kemampuan mereka dalam menguasai topik-topik tersebut. Namun begitu, pembelajaran berasaskan penjanaan masalah juga dapat memberikan kesan yang positif terhadap murid-murid dalam menguasai sesuatu topik Matematik. Menurut Tan (2018), kumpulan yang menggunakan kaedah menjana masalah dalam sesi pembelajaran mempunyai pencapaian yang lebih baik daripada kumpulan yang menggunakan kaedah penyelesaian masalah dalam sesi pembelajaran. Hal ini disokong oleh Guvercin, Cilavdaroglu dan Savas (2014) kerana, murid-murid lebih aktif dalam melibatkan diri dan secara tidak langsung mereka lebih berkeyakinan dan bersikap positif. Hal ini dapat menunjukkan bahawa, murid bukan hanya menyelesaikan sesuatu masalah malahan menjana idea-idea melalui permasalahan tersebut.

Kemahiran menjana masalah Matematik seharusnya dapat dikuasai oleh murid-murid yang terdiri daripada pelbagai peringkat umur. Hal ini adalah disebabkan, murid-murid menggunakan kemahiran berfikir yang kritis semasa proses pembelajaran berasaskan penjanaan masalah. Namun begitu, apa yang menjadi kebimbangan adalah apabila murid- murid masih belum menguasai kemahiran menjana masalah. Hal ini kerana, menurut dapatan kajian oleh Munroe (2016), walaupun soalan yang diutarakan mengandungi aktiviti harian yang biasa dilakukan iaitu jual beli, namun masih terdapat beberapa orang murid yang

(4)

mempunyai masalah dalam memahami soalan tersebut. Melalui dapatan tersebut, dapat dilihat bahawa tahap keupayaan murid-murid dalam menjana masalah adalah masih lemah (Arikan &

Unal, 2015; Isrokatun et al., 2019; Özgen, Aydin, Geçici & Bayram, 2019). Perkara ini disokong oleh Calabrese, Kopparla dan Capraro, (2020) kerana murid-murid masih belum membiasakan diri dengan aktiviti tersebut. Mereka lebih cenderung untuk menjana soalan yang mudah dan tidak kompleks (Karakuş, Türkkan & Öztürk, 2020; Rachmawati, Sugandi &

Prayitno, 2019; Saleh, Purwanto, Sudirman & Hidayanto, 2020). Justeru, penjanaan masalah merupakan satu elemen yang penting dalam pembelajaran Matematik supaya dapat melahirkan murid-murid yang berfikiran kreatif dan kritis.

Terdapat berbagai-bagai faktor yang boleh mempengaruhi pencapaian murid-murid. Salah satu faktor tersebut adalah personaliti kerana menurut Anim, Prasetyo dan Elfira Rahmadani (2019), faktor personaliti memainkan peranan dalam menentukan pencapaian murid-murid dan salah satu aspek personaliti yang terlibat adalah jantina. Namun begitu, menurut Kaba dan Sengul (2017) tidak begitu banyak kajian dijalankan yang melibatkan penjanaan masalah melalui perbezaan jantina. Dapatan kajiannya menunjukkan bahawa terdapat perbezaan yang signifikan penjanaan masalah antara murid lelaki dan perempuan. Dapatan ini bertentangan dengan kajian yang dijalankan oleh Norulbiah Ngah dan Effandi Zakaria (2016) yang menunjukkan bahawa keupayaan menjana masalah ‘Uno’ dan masalah ‘Due’ antara murid lelaki dan perempuan tidak mempunyai perbezaan. Justeru, kajian lanjutan perlu dilakukan bagi melihat sama ada perbezaan jantina memainkan peranan ataupun tidak dalam penjanaan masalah Matematik.

3. Metodologi Kajian

Kajian tinjauan ini melibatkan pengumpulan data kuantitatif daripada 41 orang murid sekolah rendah. Pengkaji menggunakan data yang dikumpul oleh pengkaji ketiga bagi kajian ini. Lokasi kajian yang dipilih adalah sekolah rendah di Wilayah Persekutuan Labuan. Populasi kajian ini adalah melibatkan 82 orang murid-murid tahun enam pada tahun 2018 dari empat kelas yang berbeza. Pensampelan bagi kajian ini menggunakan kaedah sampel rawak mudah. Rawak mudah bermaksud menentukan sampel secara rawak berdasarkan populasi yang sudah diketahui (Ghazali Darusalam & Sufean Hussin 2018). Responden kajian yang dipilih secara rawak adalah melibatkan 41 orang daripada 82 orang murid tahun enam. Bilangan murid lelaki adalah seramai 21 orang dan bilangan murid perempuan adalah seramai 20 orang. Responden kajian dipilih mempunyai tahap pencapaian yang berbeza khususnya dalam subjek Matematik dan mereka tidak pernah didedahkan dengan soalan yang berasaskan penjanaan masalah.

Responden kajian yang terlibat mempunyai tahap pencapaian yang berbeza lebih-lebih lagi dalam subjek Matematik. Jadual 1 menunjukkan demografi responden kajian berdasarkan jantina dan kelas. Kelas Genius merupakan kelas yang pertama diikuti Intelek, Cemerlang dan Bijaksana. Responden dipilih secara rawak dan bilangan responden yang paling ramai adalah daripada kelas sederhana iaitu Cemerlang seramai 22 orang murid. Responden kajian juga tidak pernah didedahkan dengan soalan yang berbentuk penjanaan masalah Matematik.

Jadual 1 : Demografi responden kajian

Jantina Kelas Jumlah

Genius Intelek Cemerlang Bijaksana

Lelaki 1 3 15 1 20

Perempuan 3 11 7 0 21

Jumlah 4 14 22 1 41

(5)

Kajian ini menggunakan instrumen ujian yang diadaptasi daripada Pittalis et al. (2004).

Instrumen ini mempunyai empat item yang berbentuk semi-struktur dan juga soalan demografi iaitu nama dan kelas. Peserta kajian diberi masa selama 30 minit untuk menyelesaikan tugasan yang diberikan. Instrumen ini diterjemah daripada Bahasa Inggeris kepada Bahasa Melayu dan kesahan kandungan bagi instrumen ini telah disahkan oleh seorang pakar dalam bidang Matematik dan mempunyai kemahiran bagi kedua-dua bahasa tersebut. Penambahbaikan instrumen tersebut telah dilakukan hasil daripada maklum balas oleh pakar yang dilantik.

Kebolehpercayaan bagi instrumen ini pula menggunakan kebolehpercayaan antara pemeriksa.

Dua orang pemeriksa dilantik bagi mendapatkan kebolehpercayaan instrumen ini. Skor ujian bagi seorang murid yang menjawab instrumen tersebut telah dipilih secara rawak dan skor yang diberikan oleh dua pemeriksa dibandingkan bagi mencapai persetujuan yang optimum.

Data-data yang telah dikumpulkan melalui instrumen dianalisis menggunakan kaedah statistik deskriptif dan statistik inferensi. Perisian yang akan digunakan bagi menganalisis data adalah

‘Statistical Package for The Social Science’ (SPSS) versi 25.0. Bagi menilai dan mentafsir tahap keupayaan penjanaan masalah murid, satu rubrik yang diadaptasi daripada Rosli et al.

(2015) telah digunakan. Rubrik tersebut mempunyai empat elemen yang perlu dinilai. Namun begitu, pengkaji hanya memilih dua elemen yang bersesuaian dengan kajian sahaja iaitu struktur masalah dan ungkapan Matematik. Setiap elemen tersebut mempunyai lima skor yang berlainan iaitu 0, 1, 2, 3 dan 5. Peratus bagi setiap skor tersebut akan dianalisis secara deskriptif bagi kedua-dua elemen rubrik yang terlibat menggunakan deskriptif Crosstabs SPSS.

Statistik inferensi pula digunakan bagi menjawab persoalan kedua kajian ini. Ujian-t dua sampel tidak bersandar digunakan bagi menganalisis pemboleh ubah kajian iaitu skor min ujian murid dan faktor demografi iaitu murid lelaki dan perempuan. Purata skor bagi setiap orang murid digunakan dalam analisis ini. Menurut Gay (1992), Ujian-t dua sampel tidak bersandar digunakan untuk menguji perbezaan min dua kumpulan yang tidak bersandar. Andaian-andaian yang perlu dipenuhi untuk menjalankan ujian-T dua sampel tidak bersandar adalah pembolehubah bersandar haruslah berbentuk selanjar, pembolehubah bebas merupakan dua kategori yang tidak bersandar, cerapan tidak bersandar, tiada nilai terpencil yang signifikan dan data seharusnya menghampiri taburan normal. Oleh itu, data-data bagi kajian ini memenuhi andaian statistik yang perlu dipatuhi.

4. Dapatan Kajian Dan Perbincangan

Analisis Deskriptif

Persoalan kajian 1: Apakah tahap keupayaan penjanaan masalah Matematik semi-berstruktur antara murid lelaki dan perempuan?

Instrumen yang digunakan mempunyai empat soalan semi-berstruktur. Jawapan yang diberikan dinilai berdasarkan dua kriteria iaitu struktur masalah dan ungkapan Matematik. Skor maksimum bagi setiap kriteria itu adalah 4 iaitu tahap 5 dan skor minimum adalah 0 iaitu pada tahap 1. Jadual-jadual yang ditunjukkan menunjukkan dapatan bagi menjawab persoalan- persoalan kajian.

(6)

Kriteria: Struktur masalah murid lelaki

Jadual 2: Purata peratus struktur masalah bagi soalan yang dijana oleh murid lelaki Tahap

Tahap 1 Tahap 2 Tahap 3 Tahap 4

Soalan

Soalan 1 Frekuensi 2 10 8 0

Peratus(%) 10.0 50.0 40.0 0.0

Peratus(%) 40.0 40.0 15.0 5.0

Peratus(%) 25.0 55.0 15.0 5.0

Peratus(%) 65.0 5.0 25.0 5.0

Jumlah Frekuensi 28 30 19 3

Peratus(%) 35.0 37.5 23.8 3.8

Kriteria: Struktur masalah murid perempuan

Jadual 3: Purata peratus struktur masalah bagi soalan yang dijana oleh murid perempuan Tahap

Tahap 1 Tahap 2 Tahap 3 Tahap 4

Soalan

Peratus(%) 19.0 47.6 33.3 0.0

Peratus(%) 42.9 42.9 14.3 0.0

Peratus(%) 19.0 61.9 14.3 4.8

Peratus(%) 47.6 23.8 23.8 4.8

Jumlah Frekuensi 27 37 18 2

Peratus(%) 32.1 44.0 21.4 2.4

Jadual 2 dan 3 menunjukkan penjanaan masalah yang dijana oleh murid lelaki dan perempuan serta purata peratus skor yang dinilai berdasarkan struktur masalah. 37.5% daripada jumlah murid lelaki menunjukkan peratusan paling tinggi bagi struktur masalah yang dijana diikuti tahap pertama iaitu sebanyak 35%. Murid perempuan juga menunjukkan peratusan yang paling tinggi pada tahap 2 iaitu sebanyak 44.0% diikuti tahap pertama iaitu sebanyak 32.1%. Dapatan kajian juga menunjukkan bahawa tiada seorang murid lelaki dan perempuan yang mendapat tahap 5 bagi kriteria struktur masalah. Dapatan ini disokong oleh (Karakuş et al., 2020;

Rachmawati et al., 2019; Saleh et al., 2020) yang mengatakan bahawa murid-murid hanya mampu menjana soalan matematik yang mempunyai struktur soalan yang mudah. Mereka masih belum mampu untuk menjana masalah yang kompleks. Hal ini adalah disebabkan, murid-murid masih belum biasa dengan soalan yang melibatkan penjanaan masalah dan perkara ini menyukarkan mereka untuk menjana masalah yang sesuai (Arikan & Unal, 2015;

Calabrese et al., 2020). Oleh itu, dapat dilihat bahawa murid-murid masih belum mampu menjana soalan yang beraras tinggi.

(7)

Kriteria: Ungkapan matematik murid lelaki

Jadual 4: Purata peratus ungkapan Matematik bagi soalan yang dijana oleh murid lelaki Tahap

Tahap 1 Tahap 2 Tahap 3 Tahap 4 Tahap 5

Soalan

Soalan 1 Frekuensi 2 0 7 8 3

Peratus(%) 10.0 0.0 35.0 40.0 15.0

Peratus(%) 40.0 15.0 5.0 40.0 0.0

Peratus(%) 15.0 10.0 50.0 20.0 5.0

Peratus(%) 65.0 0.0 0.0 10.0 25.0

Jumlah Frekuensi 26 5 18 22 9

Peratus(%) 32.5 6.3 22.5 27.5 11.3

Kriteria: Ungkapan matematik murid perempuan

Jadual 5: Purata peratus ungkapan Matematik bagi soalan yang dijana oleh murid perempuan Tahap

Tahap 1 Tahap 2 Tahap 3 Tahap 4 Tahap 5

Soalan

Peratus(%) 4.8 4.8 47.6 19.0 23.8

Peratus(%) 33.3 0.0 33.3 14.3 19.0

Peratus(%) 14.3 0.0 42.9 33.3 9.5

Peratus(%) 38.1 9.5 23.8 23.8 4.8

Jumlah Frekuensi 19 3 31 19 12

Peratus(%) 22.6 3.6 36.9 22.6 14.3

Jadual 4 dan 5 menunjukkan penjanaan masalah yang dijana oleh murid lelaki dan perempuan serta purata peratus skor yang dinilai berdasarkan ungkapan Matematik. 32.5% daripada jumlah murid lelaki menunjukkan peratusan paling tinggi bagi ungkapan Matematik yang dijana diikuti tahap 4 iaitu sebanyak 27.5%. Murid perempuan pula menunjukkan peratusan yang paling tinggi pada tahap 3 iaitu sebanyak 36.9% diikuti tahap 1 dan 4 iaitu sebanyak 22.6%.

Hal ini menunjukkan bahawa masih ramai murid yang menggunakan ungkapan Matematik yang tidak lengkap dan mempunyai kesilapan. Dapatan ini disokong oleh Calabrese et al.

(2020) kerana masih terdapat banyak kesalahan yang dilakukan oleh murid yang melibatkan operasi. Hal ini juga adalah disebabkan konsep yang digunakan tiada atau tidak jelas (Özgen et al., 2019). Jadual juga menunjukkan ramai murid yang memberikan jawapan yang tidak relevan atau tidak menjawab soalan yang diberikan. Hal ini adalah kerana murid masih belum berupaya untuk menjana masalah walaupun soalan yang diberikan melibatkan aktiviti harian (Munroe, 2016). Oleh itu, dapat dilihat bahawa masih terdapat murid yang belum mampu untuk menggunakan ungkapan Matematik dengan jelas dan tepat.

(8)

Analisis Inferensi

Persoalan kajian 2: Sejauh manakah terdapat perbezaan yang signifikan skor min ujian penjanaan masalah Matematik semi-berstruktur antara murid lelaki dan perempuan?

Ujian-T dua sampel tidak bersandar telah digunakan untuk menganalisis perbezaan yang signifikan skor min ujian penjanaan masalah Matematik semi-berstruktur antara murid lelaki dan perempuan. Analisis telah dijalankan bagi memastikan andaian-andaian ujian statistik ini dipenuhi.

Jadual 8: Analisis perbezaan tahap keupayaan penjanaan masalah antara murid lelaki dan perempuan

Jantina N Peratus(%) t df Sig.

SKOR Lelaki 20 48.8 -

.568 39 .574

Perempuan 21 51.2

Berdasarkan Jadual 8, nilai p menunjukkan bahawa tidak terdapat nilai yang signifikan. Nilai yang ditunjukkan adalah 𝑡 = −.568, 𝑑𝑓 = 39, 𝑝 > 0.05, maka H0 adalah gagal ditolak. Hasil analisis mendapati bahawa tiada perbezaan yang signifikan skor min ujian penjanaan masalah matematik semi-berstruktur antara murid lelaki dan perempuan. Dapatan ini bertentangan dengan kajian yang dijalankan oleh Kaba dan Sengul (2017) yang mengatakan bahawa terdapat perbezaan yang signifikan penjanaan masalah antara murid lelaki dan perempuan.

5. Kesimpulan

Kajian ini dapat menjelaskan secara keseluruhan bahawa tahap keupayaan penjanaan masalah Matematik antara murid lelaki dan perempuan masih berada pada tahap yang rendah. Tahap keupayaan penjanaan masalah Matematik antara murid lelaki dan perempuan tidak menunjukkan perbezaan yang signifikan. Penjanaan masalah merupakan satu elemen penting yang harus dititikberatkan dalam pengajaran dan pembelajaran Matematik bagi melahirkan individu yang berfikiran kreatif dan kritis. Oleh itu, pihak sekolah dan pihak yang terlibat haruslah memainkan peranan bagi memastikan aktiviti penjanaan masalah dapat diaplikasikan dalam sesi pengajaran dan pembelajaran.

Limitasi bagi kajian ini adalah, kajian ini memfokuskan pencapaian tahap keupayaan murid tahun enam sahaja. Oleh itu, dapatan yang diperolehi tidak sesuai untuk dijadikan rujukan kepada golongan peringkat umur yang lain kerana setiap peringkat umur mempunyai tahap kognitif yang berbeza. Oleh itu, kajian penjanaan masalah Matematik yang melibatkan pelbagai golongan peringkat umur perlu dijalankan. Kajian yang melibatkan perbezaan jantina dalam penjanaan masalah Matematik juga perlu diperbanyakkan lagi. Hal ini adalah supaya dapatan mengenai perbezaan antara jantina berkenaan penjanaan masalah dapat dibincangkan secara lebih mendalam dan menjadi rujukan kajian yang mendatang. Seterusnya, kajian ini hanya menggunakan instrumen soalan penjanaan masalah Matematik semi-berstruktur. Oleh itu, kajian mengenai soalan penjanaan masalah Matematik bebas dan berstruktur perlu dijalankan.

Rujukan

Anim, Prasetyo, Y. D. & Rahmadani, E. (2019). Experimentation of problem posing learning model assisted of autograph software to students’ mathematical communication ability

(9)

in terms of student’s gender. The International Journal of Social Sciences, 7(2), 331- 342. https://doi.org/10.26811/peuradeun.v7i2.301

Arikan, E. E. & Unal, H. (2015). An investigation of eighth grade students’ problem posing skills (Turkey sample). International Journal of Research in Education and Science, 1(1), 23-30. doi: 10.21890/IJRES.28526

Cai, J., Chen, T., Li, X., Xu, X., Zhang, S., Hu, Y., Zhang, L. & Song, N. (2019). Exploring the impact of a problem-posing workshop on elementary school mathematics teachers’

conceptions on problem posing and lesson design. International Journal of Educational Research, 102, 1-12. https://doi.org/10.1016/j.ijer.2019.02.004

Calabrese, J., Kopparla, M. & Capraro, M. M. (2020). Examining young children’s multiplication understanding through problem posing. Educational Studies, 1-16.

https://doi.org/10.1080/03055698.2020.1740976

Gay, L. R., Mills, G. E. & Airasian, P. (1992). Educational Research: Competencies for Analysis and Applications, Edisi ke-10, Boston, Pearson.

Ghazali Darusalam & Sufean Hussin. (2018). Metodologi Penyelidikan Dalam Pendidikan, Edisi ke-2, Kuala Lumpur, Penerbit Universiti Malaya.

Guvercin, S., Cilavdaroglu, A. K. & Savas, A. C. (2014). The effect of problem posing instruction on 9^th grade students’ mathematics academic achievement and retention. The Anthropologist 17(1): 129-136. https://doi.org/10.1080/09720073.2014.11891422 Isrokatun, I., Syahid, A. A., Putri, H. E., Julia, J. & Sunaengsih, C. 2019. Problem posing skill

of elementary school students. Journal of Physics: Conference Series, hlm. 1-7. doi:

10.1088/1742-6596/1318/1/012124

Kaba, Y. & Sengul, S. 2017. The relationships between middle school students’ problem posing achievements and math problem solving attitudes: Fractions. New Trends and Issues Proceedings on Humanities and Social Sciences, hlm. 256-262. doi:

10.15390/EB.2019.7315

Karakuş, M., Türkkan, B. T. & Öztürk, B. K. 2020. Mathematical and linguistic examination of the problems posed by sixth grade students’. SDU International Journal of Educational Studies 7(2): 287-304. https://doi.org/10.33710/sduijes.735814

Kul, U. & Çelik, S. 2020. A Meta-analysis of the impact of problem posing strategies on students’ learning of mathematics. Revista Romaneasca Pentru Educatie Multidimensionala 12(3): 341-368. https://doi.org/10.18662/rrem/12.3/325

Lednicky, L. 2015. Problem posing as a tool for developing and designing tasks. Acta Mathematica Nitriensia. 1(1): 92-99. doi: 10.17846/AMN.2015.1.1.92-99

Munroe, K. L. 2016. Assessment of a problem posing task in a Jamaican grade four mathematics classroom. Mathematics Education 7(1): 51-58. doi:

10.7916/JMETC.V7I1.788

Norulbiah Ngah, Zaleha Ismail, Zaidatun Tasir & Mohd Nihra Haruzuan Mohamad Said. 2016.

Students’ ability in free, semi-structured and structured problem posing situations.

Advanced Science Letters 22(12): 4205-4208. doi: 10.1166/asl.2016.8106

Ozdemir, A. S. & Sahal, M. 2018. The effect of teaching integers through the problem posing approach on students’ academic achievement and mathematics attitudes. Eurasian Journal of Educational Research 2018(78): 117-138. doi: 10.14689/ejer.2018.78.6 Ozgen, K., Aydin, M., Gecici, M. E. & Bayram, B. 2019. An investigation of eighth grade

students’ skills in problem posing. International Journal for Mathematics Teaching and Learning 20(1): 106-130.

Pittalis, M., Christou, C., Mousoulides, N. & Pitta-Pantazi, D. 2004. A structural model for problem posing. Proceedings of the 28th Conference of the International Group for The Psychology of Mathematics Education, hlm. Vol.4, 49-56.

(10)

Rachmawati, Y. I., Sugandi, E. & Prayitno, L. L. 2019. Senior high school students’ ability in posing system of linear equations in two variables problems. Journal of Research and Advances in Mathematics Education 4(1): 57-65. doi: 10.23917/jramathedu.v1i1.6954 Rosli, R., Capraro, M. M., Goldsby, D., Gonzalez, E. G., Onwuegbuzie, A. J. & Capraro, R.

M. 2015. Middle grade preservice teacher’ mathematical problem solving and problem posing. Dlm. Singer, F., Ellerton, F. N. & Cai J. (pnyt.). On the relationship between problem posing, problem solving and creativity in the primary school, hlm. 333-354.

Springer, New York, NY.

Saleh, S. F., Purwanto, P. Sudirman, S. & Hidayanto, E. 2020. Pre-service elementary school teachers’ awareness of posing mathematical Pseudo-problems. Journal Technology Education Management Informatics 9(3): 1252-1261. doi: 10.18421/TEM93-54 Sari, N. & Surya, E. 2017. Analysis effectiveness of using problem posing model in

mathematical learning. International Journal of Sciences: Basic and Applied Research 33(3): 13-21.

Tan, R. 2018. Strengthening the students’ achievement in mathematics through problem posing. Science International (Lahore) 30(2): 229-232.