International Journal of Education and Pedagogy (IJEAP) eISSN: 2682-8464 [Vol. 3 No. 1 March 2021]
Journal website: http://myjms.mohe.gov.my/index.php/ijeap
KEPERLUAN MODUL PENDIDIKAN SEKSUALITI UNTUK GURU DI PRASEKOLAH
(SEXUALITY EDUCATION MODULE REQUIREMENTS FOR TEACHERS IN PRESCHOOL)
Yip Jia Wen1 dan Faridah Yunus2*
1 Sekolah Jenis Kebangsaan (Cina) Karas, Labis, MALAYSIA
2 Fakulti Pendidikan, Universiti Kebangsaan Malaysia, Bangi, MALAYSIA
*Pengarang penghubung: faridahyunus@ukm.edu.my
Article Information:
Article history:
Received date : 20 February 2021 Revised date : 12 March 2021 Accepted date : 18 March 2021 Published date : 19 March 2021 To cite this document:
Yip, J., & Yunus, F. (2021).
KEPERLUAN MODUL PENDIDIKAN SEKSUALITI UNTUK GURU DI PRASEKOLAH. International Journal Of Education And Pedagogy, 3(1), 112-133.
Abstrak: Isu gangguan seksual dalam kalangan kanak- kanak bukan lagi perkara yang baru di seluruh negara.
Perkara ini semakin terjadi dan membimbangkan di Malaysia juga. Oleh itu, satu kajian mengenai keperluan modul pendidikan seksualiti untuk guru di prasekolah telah dilaksanakan untuk mengenal pasti pengetahuan dan kemahiran guru dalam pelaksanaan pendidikan seksualiti di prasekolah Malaysia. Tujuan mengenal pasti tahap pengetahuan dan kemahiran pendidikan seksualiti di prasekolah adalah untuk memenuhi keperluan dalam penyediaan modul yang khusus kepada para guru prasekolah. Modul yang akan disedia ada supaya menjadi satu panduan yang mendekati matlamat-matlamat pendidikan seksualiti di kalangan kanak-kanak prasekolah.
Kajian ini telah melibatkan sebanyak 227 orang guru prasekolah di seluruh Malaysia dan soal selidik diedarkan melalui media sosial iaitu google form. Hasil dapatan kajian ini dikumpul dan dianalisi secara kuantitatif dengan menggunakan perisian SPSS versi 22.0. Dengan itu, Ujian t tidak bersandar digunakan untuk menganalisis perbezaan tahap pengetahuan dan kemahiran pendidikan seksualiti guru prasekolah antara jantina. Manakala, ujian ANOVA satu hala diaplikasikan untuk mengenalpasti perbezaan keenam-enam aspek dalam tahap pengetahuan dan kemahiran pendidikan seksualiti guru prasekolah. Dapatan kajian dalam Ujian t tidak bersandar dipaparkan t (225)=
1.381, p= 0.009; ini telah menunjukkan bahawa terdapat perbezaan tahap pengetahuan pendidikan seksualiti guru prasekolah antara jantina. Data statistik bagi persoalan kajian yang kedua, t(225)= 1.983, p= 0.049 juga menunjukkan terdapat perbezaan tahap kemahiran pendidikan seksualiti guru prasekolah antara jantina.
Dapatan ujian ANOVA satu hala telah menunjukkan enam aspek dalam tahap kemahiran pendidikan seksualiti adalah perlu dipertimbangkan dalam penyediaan modul pendidikan seksualiti, iaitu F(1, 225)= 2.334, p< 0.05 bagi aspek pertama; F(1,225)= 6.197, p< 0.05 bagi aspek kedua; F(1, 225)= 7.412, p< 0.05 bagi aspek ketiga; F(1, 225)= 3.929, p< 0.05 bagi aspek keempat; F(1, 225)= 3.457, p<0.05 bagi aspek kelima dan F(1, 225)= 3.846, p< 0.05 bagi aspek terakhir. Aplikasi teoritikal dan pratikal serta kesimpulan kajian ini juga dibincangkan dalam kajian ini.
Kata Kunci: Modul Pendidikan Seksualiti, Pendidikan Prasekolah.
Abstract: The issue of sexuality among children is no longer a nationwide phenomenon but this is also increasingly cases and worrying in Malaysia as well. Therefore, a study on the need for sexuality education modules for teachers in preschool has been conducted to identify the knowledge and skills of teachers in the implementation of sexuality education in Malaysian preschools. The purposes of identifying the level of education and skills of sexuality education in preschool are to meet the needs in the provision of modules specific to preschool teachers. The modules provided as a guide to approach the goals of sexuality education among preschool children. This study has involved a total of 227 preschool teachers throughout Malaysia and the questionnaire was distributed through google form. The results of this study were collected and analysed quantitatively using SPSS software version 22.0.
Thus, the independent T test is used to analyse the differences in the level of knowledge and skills of preschool teacher sexuality education between the gender. Meanwhile, one-way ANOVA test is applied to identify the differences of
1. Pengenalan
Kes penderaan seksual kanak-kanak di Malaysia semakin meningkat dan membimbangkan masyarakat kita. Kes penderaan seksual kanak-kanak ini bukan sahaja berlaku pada kanak-kanak perempuan, malahnya juga terlibat kanak-kanak lelaki. Berdasarkan Akta Kanak-kanak 2001 (Akta 611), sesorang yang berumur 18 tahun ke bawah kategori dalam golongan kanak-kanak. Ini kerana mereka masih memerlukan perlindungan dan pemulihan daripada penderaan seksual. Jika seseorang terlibat dalam kes penderaan seksual kanak-kanak maka mereka merupakan peserta atau pemerhati dalam aktiviti-aktiviti bersifat seksual (Pesuruhjaya Penyemak Undang-Undang Malaysia 2006).
Oleh itu, pendidikan seksualiti telah diperkenalkan di seluruh dunia sejak dahulu. Pendidikan seksualiti merupakan pengetahuan yang berkaitan dengan ketidaksamaan jantina, dari segi pertumbuhan serta fungsi organ reproduktif manusia (Ang, 2014; Ang & Lee, 2016). Ia merangkumi pelbagai aspek, iaitu pemikiran, perasaan, sikap, dan tingkah laku seseorang. Pendidikan seksualiti juga merupakan usaha untuk memindahkan pengetahuan dan nilai mengenai fizikal, genetik dan fungsinya yang berkaitan dengan seksualiti. Pendidikan seksualiti akan menyampaikan maklumat- maklumat mengenai seksualiti dengan saluran yang betul supaya tidak menyalahgunakan pengetahuan yang sedia ada. Ia juga merupakan sejenis pendidikan yang memberikan peluang kepada kanak-kanak untuk menyoal, meneroka, menilai sikap komuniti mereka berkaitan dengan masyarakat, jantina dan seksualiti (National Guidelines Task Force 2004; Purnomo & Winarso, 2019).
Statistical data for the second study question, t (225) = 1.983, p = 0.049 also showed that there were differences between the levels of sexuality education skills between the gender. One-way ANOVA test findings have shown that six aspects in the level of sexuality education skills need to be considered in the preparation of sexuality education modules, F (1, 225) = 2.334, p <0.05 for the first aspect; F (1,225) = 6.197, p <0.05 for the second aspect; F (1, 225) = 7.412, p <0.05 for the third aspect; F (1, 225) = 3,929, p
<0.05 for the fourth aspect; F (1, 225) = 3.457, p <0.05 for the fifth aspect and F (1, 225) = 3.846, p <0.05 for the last aspect. Theoretical and practical applications and conclusions of this study are also discussed in this study.
Keywords: Sexuality Education Module, Preschool.
Masalah yang menjadi isu-isu dalam pendidikan seksualiti di prasekolah Malaysia ialah tiada modul atau garis panduan dalam menjalankan pengintegrasian pendidikan seksualiti secara formal di sekolah (Brener et al., 2017; Rose & Friedman, 2016; Shariza, 2017). Maka, guru prasekolah hanya melaksanakan PEERS Prasekolah Sehari berdasarkan standard kandungan PEERS dalam Kurikulum Standard Prasekolah Kebangsaan (KSPK) Semakan 2017 serta menggunakan bahan mengajar yang disediakan oleh Kementetian Pendidikan Malaysia (KPM) sahaja untuk menyampaikan pendidikan seksualiti. Tambahan pula, terdapat kajian menunjukkan bahawa guru juga kurang menerima latihan untuk untuk mempelajari kaedah penyampaian topik sensitif ini kepada kanak-kanak (Ang, 2014;
Balter, Rhijin, & Davies, 2016).
Justeru, majoriti guru lelaki menyatakan mereka tidak selesa dan tidak beryakin untuk menyampaikan pengajaran yang mengandungi komponen berkaitan dengan seksual dalam bilik darjah berbanding dengan guru perempuan prasekolah (Bilinga & Mabula, 2014; Shegesha, 2015). Seperti dalam kajian McNamara et al. (2011) dan Timmermen (2009) didapati bahawa penyampaian pendidikan seksualiti akan memberi kesan positif dan negatif adalah bergantung kepada pengetahuan dan kemahiran pendidikan guru. Tambahan pula, kanak-kanak didapati tidak dapat memahami perkara-perkara berkaitan seksual walau diterima pembelajaran pendidikan seksual.
Terdapat pelbagai modul yang diperkenalkan untuk mengatasi masalah-masalah pendidikan seksual.
Contohnya United Nation Population Fund (UNFPA) yang disokong oleh Kementerian Pendidikan Malaysia telah digunakan untuk memantapkan Program Pendidikan Kesihatan Keluarga di Malaysia.
Tetapi juga terdapat kumpulan sasaran yang kurang mendapat manfaat daripada modul ini. Modul ini dipendapatkan bahawa kurang prihatin atau penekanan terhadap keperluan murid yang bermasalah dan hanya memfokuskan golongan remaja (Ang, 2014). Ini telah menunjukkan bahawa kemanfaatan tidak menitikberatkan golongan kanak-kanak atau gagal menghalang masalah tingkah laku seksual di golongan kanak-kanak (Ang, 2014; Ang & Lee, 2013; 2016). Dengan itu, kepentingannya untuk menyiasat punca masalah dan menambahbaik atau mencipta modul yang dapat memenuhi semua syarat. Modul pendidikan seksualiti yang menitikberatkan golongan kanak-kanak supaya mengelakkan ataupun mengurang masalah seksualiti di awal kanak-kanak
Oleh itu, pembangunan satu modul pendidikan seksualiti untuk guru prasekolah bagi kegunaan jangka masa panjang adalah diperlukan. Justeru, satu kajian keperluan modul pendidikan seksualiti untuk guru prasekolah dijalankan untuk mengenal pasti tahap pengetahuan dan kemahiran guru dalam pendidikan seksualiti dan seterusnya mengenal pasti keperluan modul pendidikan seksualiti kepada guru prasekolah di Malaysia.
2. Persoalan Kajian
Terdapat tiga persoalan kajian dalam kajian ini untuk menentukan tahap pendidikan dan kemahiran pendidikan seksualiti kanak-kanak di kalangan guru prasekolah. Tujuan ini adalah untuk menimbangkan enam aspek dalam tahap pengetahuan atau tahap kemahiran dalam penyediaan modul pendidikan seksualiti. Modul pendidikan seksualiti akan disediakan dengan memenuhi keperluan pendidikan seksualiti kanak-kanak dan juga sebagai garis panduan guru dalam penyampaian tersebut.
Maka, kajian persoalan dalam kajian ini adalah seperti berikut:
1. Adakah terdapat perbezaan nilai min bagi tahap pengetahuan pendidikan seksualiti guru prasekolah antara jantina?
2. Adakah terdapat perbezaan nilai min bagi tahap kemahiran pendidikan seksualiti guru prasekolah antara jantina?
3. Adakah terdapat perbezaan nilai min bagi enam aspek tahap pengetahuan dan kemahiran pendidikan seksualiti guru prasekolah antara jantina?
2.1 Hipotesis Kajian
Ho1: Tiada perbezaan nilai min bagi tahap pengetahuan pendidikan seksualiti guru prasekolah antara jantina.
Ho2: Tiada perbezaan nilai min bagi tahap kemahiran pendidikan seksualiti guru prasekolah antara jantina.
Ho3: Tiada perbezaaan nilai min bagi enam aspek pengetahuan dan kemahiran pendidikan seksualiti guru prasekolah antara jantina.
3. Kajian Kepustakaan
Di Malaysia, pendidikan seksualiti diperkenalkan sejak tahun 1989. Pada mulanya, Pendidikan Kesihatan Keluarga diperkenalkan di sekolah menengah sahaja. Pada tahun 1994, Kementerian Pelajaran Malaysia baru memperkenalkan Pendidikan Kesihatan Keluarga ini di sekolah rendah. Pada tahun 2003 hingga 2005, istilah Pendidikan Kesihatan Keluarga ditukarkan kepada Pendidikan Seksualiti dan dilaksanakan secara merentas kurikulum mata pelajaran lain. Mulai tahun 2006, Pendidikan Seksualiti telah ditukarkan kepada Pendidikan Kesihatan Reproduktif dan Sosial (PEERS) untuk melibatkan kanak-kanak di prasekolah juga. PEERS dirangkumi dalam Kurikulum Standard Prasekolah Kebangsaan (KSPK) bertindak sebagai salah satu standard kandungan dalam Tunjang Perkembangan Fizikal dan Estetika yang perlu diperkenalkan oleh guru prasekolah kepada kanak-kanak. Program ini telah diperkenalkan oleh Kementerian Pendidikan Malaysia pada tahun 2017. Manakala bagi sekolah rendah dan sekolah menengah, PEERS ini merupakan salah satu skop kurikulum dalam Pendidikan Kesihatan dan sebagai buku panduan bagi Pendidikan Kesihatan di sekolah rendah dan sekolah menengah telah disediakan kepada guru (Kementerian Pendidikan Malaysia 2014).
Seperti yang dipaparkan, Kementerian Pendidikan Malaysia telah melaksanakan pelbagai usaha dalam kurikulum pendidikan seksualiti ini. Tambahan pula, KPM telah memperkenalkan Dasar dan Pelan Tindakan Pendidikan Kesihatan Reproduktif dan Sosial Kebangsaan (PKRS) dan dikenali sebagai Dasar PEKERTI mulai tahun 2012. Dasar PEKERTI ini bertujuan memperkenalkan pendidikan kesihatan reproduktif dan sosial yang bersesuaian kepada setiap lapisan masyarakat tanpa mengira tahap umur. Program tersebut dilaksanakan supaya meningkatkan pengetahuan golongan masyarakat mengenai perkembangan biologikal, sosiobudaya, psikologi dan kerohanian diri, selain juga membentuk golongan masyarakat yang bertanggunjawab serta bebas daripada masalah salah laku (LPPKN, 2014).
Modul pendidikan kesihatan reproduktif juga diperkenalkan oleh Lembaga Penduduk dan Pembangunan Negara (LPPKN) sebagai modul cakna diri bagi golongan remaja serta modul cakna diri untuk ibu bapa. Modul cakna diri untuk golongan remaja adalah untuk memberikan pengetahuan, sikap dan kemahiran diri mengenai kesihatan seksual, reproduktif dan penyakit jangkitan. Manakala modul cakna diri untuk golongan ibu bapa adalah untuk meningkatkan kefahaman dan pengetahuan mereka mengenai perkembangan remaja dalam aspek psikologi, biologi dan sosial. Ia membantu ibu bapa lebih memahami perkembangan anak masing-masing (LPPKN, 2020).
3.1 Teori Psikoanalitik
Teori Psikoanalitik dipelopori Freud yang mengkaji tentang personaliti dan perkembangan emosi.
Pendekatan ini berdasarkan kepada kepercayaan bahawa tingkah laku manusia dipengaruhi oleh proses psikologi yang tidak sedar (Corey, 1996). Freud menyatakan bahawa seseorang individu normal adalah mereka yang dapat menikmati kehidupannya dengan kasih sayang dan bekerja.
Menurut Tauber (2012), konsep kegirangan yang dikemukakan oleh Freud ini dapat dihuraikan atau diaplikasikan dimana terdapat aspek-aspek lain bagi memperoleh keseronokan, menghapuskan perasaan negatif, melahirkan perasaan positif dan mendapat identiti diri dan masyarakat. Manakala Patterson dan Watkins (1996) menyatakan bahawa pendekatan psikoanalitik merupakan pendekatan pertama yang mengkaji peranan perasaan dan emosi dalam pengalaman psikologi.
Maka, pendekatan ini juga diaplikasikan dalam kajian ini untuk mengenal pasti masalah guru-guru prasekolah dengan menghubungkaitkan dengan pembelajaran pendidikan seksuali serta kemahiran penyampaian, sejauh mana pengalaman para guru prasekolah adalah lebih berkesan dalam penyampaian pendidikan seksualiti dan punca-punca tidak keberkesanan dalam penyampaian pendidikan seksualiti di kalangan kanak-kanak. Semua tindakan akan dimotivasikan atau menambahbaikan untuk memenuhi keperluan penubuhan modul panduan pada fasa kedua.
3.2 Modul Dimensi Pendidikan Seksualiti
Aspek seksualiti terdapat pelbagai aspek yang mencakupi maksud seksualiti seperti etika, budaya, biologi dan psikologi (Bruess & Greenberg, 2009). Ini juga dapat disimpulkan bahawa pendidikan seksualiti adalah berkaitan semua aspek seksualiti yang meliputi bahagian perhubungan, sikap terhadap seksualiti, hubungan jantina, peranan jantina dan tanggungjawab seksual. Menurut Shariza (2017), pengetahuan dan kemahiran guru perlu diambil kira dalam merancang latihan yang sesuai seperti dibincangkan dalam teori psikoanalitik untuk meninjau sejauh mana keberkesanan penyampaian pendidikan seksualiti dipengaruhi oleh pengalaman dan pengetahuan guru prasekolah.
Guru-guru perlu dilibatkan dalam proses perancangan modul panduan, maka modul panduan perlu relevan dengan tugas guru yang mana akan memberikan impak dalam pelaksanaan tugas mengajar yang berkesan.
Selain itu, kemahiran guru perlu ditimbangkan agar memahami kanak-kanak dan menyediakan pengajaran yang sesuai dengan tahap kanak-kanak. Terdapat kajian menunjukkan positif kesan terhadap pendidikan seksualiti bagi guru yang mempunyai lebih persediaan akademik tentang seksualiti (Shariza, 2017). Ini kerana guru yang membuat persediaan akademik akan berasa lebih cekap dan berkesan semasa menyampaikan pembelajaran.
Kajian Cohen, Byers & Sears (2012) juga menganalisis kesan jantina ke atas tahap pendidikan seksualiti. Mereka didapati kesan jantina juga mempengaruhi keupayaan dan kesediaan guru untuk mengajar kesihatan seksual di sekolah (Cohen et al., 2012). Instrumen soal selidik yang digunakan juga mendapati tahap pengetahuan dan keselesaan yang berbeza menurut jantina dan tahap pendidikan di kalangan 336 guru di New Brunswick (Cohen et al., 2012). Mereka didapati kekurang pengetahuan tentang pendidikan seksualiti. Selain itu, mereka berpendapat bahawa selesa untuk mengajar tentang beberapa topik yang berkaitan dan sesuai memasukan pendidikan seksualiti seperti aspek berkomunikasi, kaedah kawalan kelahiran dan amalan seks yang selamat. Manakala bagi topik yang berterus terang menyebabkan mereka kurang selesa untuk mengajar seperti topik melancap, mimpi basah dan kenikmatan seksual dan orgasm (Cohen et al., 2012).
Oleh itu, pendidikan seksualiti perlu disesuaikan dengan tahap perkembangan seksual kanak-kanak.
Perspeksi guru prasekolah tentang pendidikan seksualiti juga salah satu faktor dalam pertimbangan untuk menubuhkan modul panduan di fasa kedua supaya maklumat mengenai perkhidmatan kesihatan seksual dan reproduktif turut dicakupi dalam pendidikan seksualiti.
3.3 Model Penubuhan Modul Pendidikan Seksualiti
Dalam kajian ini, model ADDIE akan dirujuk dan diaplikasikan. Model ADDIE merupakan sejenis model reka bentuk pengajan dan sebagai garis panduan dalam menubuhkan modul panduan kajian ini. Model ADDIE dibangunkan pada tahun 1970-an dan masih dipergunakan secara luas sehingga kini kerana ia mudah diaplikasi dan berkesan. Nama ADDIE merupakan singkatan kepada lima peringkat, iaitu analisis (analysis), reka bentuk (design), pembangunan (development), pelaksanaan (implementation) dan penilaian (evaluation).
Pada peringkat pertama, iaitu peringkat analisis adalah untuk mengenal pasti dan memperincikan cabaran pengajaran, objektif pembelajaran dan isu-isu seperti tahap kemahiran. Peringkat kedua ialah peringkat reka bentuk yang menangani pelbagai masalah untuk mencapai reka bentuk pengajaran dan pelan yang optimum serta sistematik. Ia merangkumi objektif pembelajaran, kandungan, instrumen penilaian, latihan, analisis subjek, perancangan pengajaran serta media. Peringkat yang ketiga ialah peringkat pembangunan yang akan membina bahan pengajaran yang dikemukakan pada peringkat reka bentuk. Seterusnya, peringkat pelaksanaan berfokus pada pengajar yang telah terlatih menjalankan pengajaran pada situasi yang sebenar. Peringkat terakhir ialah penilaian. Penilaian berlangsung sepanjang proses reka bentuk. Ia bertujuan untuk mengenal pasti keberkesanan program pengajaran (Lee, 2012; Nadiyah & Faaizah, 2015).
Maka, untuk memenuhi keperluan modul pendidikan seksualiti ini, kajian ini hanya berfokus pada peringkat pertama iaitu peringkat analisis dengan mengenal pasti tahap pengetahuan dan kemahiran pendidikan seksualiti di kalangan guru prasekolah di Malaysia.
4. Metedologi
4.1 Reka Bentuk Kajian
Kajian Keperluan Modul Pendidikan Seksualiti untuk Guru di Prasekolah merupakan kajian reka bentuk dan pembangunan (Design and development research). Kajian reka bentuk dan pembangunan telah dibahagikan kepada dua jenis, iaitu (i) kajian yang berkaitan dengan pembangunan sesuatu produk ataupun sejenis progam yang spesifik, iaitu mereka bentuk, pembangunan serta penilaian projek. Dapatannya merupakan satu pengajaran yang diperolehi daripada pembangunan produk yang spesifik serta menganalisis situasi yang memudahkan penggunaan produk berkenaan, dan (ii) kajian yang berkaitan dengan proses mereka bentuk, peralatan atau model reka bentuk, serta pembangunan atau penilaian. Produk dapatannya ialah prosedur atau model reka bentuk, pembangunan dan penilaian yang baru dan keadaan yang menyokong penggunaanya (Richey & Klein, 2007).
Kajian reka bentuk dan pembangunan ini telah merangkumi tiga fasa yang utama, iaitu (i) Fasa Analisis Keperluan, (ii) Fasa Reka Bentuk dan Pembangunan, (iii) Fasa Pelaksanaan dan Penilaian.
Fasa analisis bermakna keperluan melibatkan proses tinjauan awal untuk mengenal pasti sesuatu isu, keperluan atau fenomena yang berlaku. Manakala fasa seterusnya iaitu, fasa reka bentuk dan pembangunan melibatkan proses yang teratur dan sistematik bagi menyatakan secara teliti mengenai latar belakang teori-teori dan kajian dalam reka bentuk penyelidikan. Fasa ketiga pula ialah fasa pelaksanaan dan penilaian. Fasa ini merupakan satu proses yang mengaplikasikan modul dalam situasi yang realiti serta menilai kemesraan penggunaan modul kepada kumpulan sasaran atau persekitaran yang terpilih.
Maka, kajian ini telah berfokus kepada fasa pertama, Analisis Keperluan supaya selaras dengan persoalan-persoalan kajian. Jadual menerangkan fasa analisis keperluan yang berkaitan dengan kajian keperluan modul pendidikan seksualiti untuk guru di prasekolah.
Jadual 1: Fasa Analisis Keperluan dalam Kajian Keperluan Modul Pendidikan Seksualiti untuk Guru Prasekolah
Fasa Reka Bentuk dan Pembangunan Kajian Keperluan Modul Pendidikan Seksualiti untuk Guru di Prasekolah Fasa 1:
Fasa Analisis Keperluan
Analisis keperluan untuk memperolehi maklumat berkaitan dengan keperluan Modul Pendidikan Seksualiti untuk Guru di Pendidikan Prasekolah.
Instrumen yang digunakan untuk menganalisis keperluan ialah soal selidik yang diadaptasi daripada kajian Shariza (2017), di mana ia merangkumi empat bahagian, iaitu (i) Latar belakang guru prasekolah, (ii) Latar belakang pendidikan seksualiti di prasekolah, (iii) Pengetahuan guru mengenai pendidikan seksualiti kanak-kanak prasekolah, (iv) Kemahiran guru menerapkan pendidikan seksualiti untuk kanak-kanak prasekolah
Bagi bahagian ke (iii) dan ke (iv), ia menelitikan enam aspek, iaitu aspek (a) Identiti seksual, (b) Keselamatan, (c) Kesihatan dan reproduktif, (d) Hubungan individu, (e) Keluarga, (f) Kemahiran diri.
Hasil dapatan dianalisis dan membantu pengkaji untuk mengenal pasti tahap pengetahuan dan kemahiran guru prasekolah mengenai pendidikan seksualiti untuk kanak-kanak prasekolah. Di sini, pengkaji juga dapat mengenal pasti keperluan dalam modul pendidikan seksualti bagi guru di prasekolah yang akan dibangunkan pada masa depan.
4.2 Populasi dan Sampel Kajian
Populasi untuk kajian keperluan modul pendidikan seksualiti untuk guru di prasekolah merupakan guru-guru prasekolah di Malaysia. Sebanyak 227 guru-guru prasekolah diberikan peluang untuk mengisi soal selidik ini berdasarkan kesukarelaan mereka. Pengkaji akan mengedarkan soal selidik melalui Google Form kepada guru-guru prasekolah melalui saluran Telegram, Whatsapp dan Facebook.
4.3 Instrumen Kajian
Soal selidik ini diadaptasi daripada kajian Shariza (2017) dan berbentuk skala likert, iaitu penilaian
“1” hingga “5”. Penilaian “1” menunjukkan sangat rendah, manakala penilaian “5” menunjukkan sangat tinggi. Tujuan instrumen ini adalah untuk mengumpulkan data mengenai tahap pengetahuan dan kemahiran guru prasekolah tentang pendidikan seksualiti untuk kanak-kanak prasekolah. Selain itu juga mengenal pasti keperluan modul pendidikan seksualiti bagi guru prasekolah. Soal selidik ini telah dibina dalam bentuk Google Form supaya cara edaran dipermudahkan dengan melalui sosial media seperti Whatsapp, Telegram ataupun Facebook.
Soal selidik ini merangkumi empat bahagian, iaitu (i) latar belakang peserta kajian, (ii) latar belakang pendidikan seksualiti di prasekolah, (iii) pengetahuan guru mengenai seksualiti kanak-kanak prasekolah, dan (iv) kemahiran guru menerapkan pendidikan seksualiti untuk kanak-kanak prasekolah. Setiap bahagian mempunyai enam aspek, iaitu aspek (a) Identiti seksual, (b) Keselamatan, (c) Kesihatan dan reproduktif, (d) Hubungan individu, (e) Keluarga, (f) Kemahiran diri.
4.4 Penganalisis Data
Cara kategori ketahapan bagi tahap pengetahuan dan kemahiran pendidikan seksualiti guru prasekolah adalah mengikut cara yang diperkenalkan oleh Thanavanh, Kasuya dan Sakamoto (2013).
Contohnya, item dalam bahagian mengenai pengetahuan guru mengenai pendidikan seksualiti kanak- kanak prasekolah terdiri daripada 84 item. Setiap item mempunyai skala likert dari “1” hingga “5”.
Oleh itu, skor keseluruhannya ialah 420. Skor keseluruhan peserta kajian untuk 84 item ini akan dijumlahkan dan dibahagikan dengan 420 untuk mendapatkan skor peratusan. Kaedah pengiraan yang sama digunakan untuk mendapatkan skor peratusan bagi bahagian kemahiran penerapan pendidikan seksualiti untuk kanak-kanak prasekolah. Ketahapan seperti rendah, sederhana dan tinggi akan ditentukan selepas mendapat skor peratus tersebut. Menurut Shariza (2017), skor 75 dan ke atas dikategori dalam tahap tinggi, skor 51 hingga 74 dikategori dalam tahap sederhana dan tahap rendah mempunyai skor 50 dan ke bawah. Rumusan tahap skor peratus ditunjukkan dalam Jadual 1.
Jadual 1: Rumusan Tahap Skor Peratus
Skor Peratus(%) Tahap
75 dan ke atas Tinggi
51 hingga 74 Sederhana
50 dan ke bawah Rendah
Seterusnya, SPSS 22.0 telah digunakan untuk menganalisis data yang dikumpulkan seperti analisis deskriptif digunakan untuk menentukan perbezaan tahap pengetahuan dan kemahiran pendidikan seksualiti guru prasekolah mengikut peringkat umur, taraf pendidikan tertinggi dan pernah atau tidak pernah menghadiri latihan pengkhususan pendidikan. Seterusnya, Ujian t tidak bersandar untuk menganalisis perbezaan tahap pengetahuan pendidikan seksualiti guru prasekolah antara jantina.
Ujian t tidak bersandar juga untuk mengenal pasti perbezaan tahap kemahiran pendidikan seksualiti guru prasekolah antara jantina. Manakala, Ujian ANOVA satu hala diaplikasikan untuk mengenalpasti perbezaan keenam-enam aspek dalam tahap pengetahuan dan kemahiran pendidikan seksualiti guru prasekolah antara jantina.
5. Dapatan Kajian
5.1 Perbezaan Tahap Pengetahuan Pendidikan Seksualiti Guru Prasekolah antara Jantina Data yang dikumpulkan menguji kenormaliti data dahulu sebelum menganalisis Ujian t tidak bersandar dan ANOVA satu hala.
Jadual 3: Ujian Normaliti
Kolmogorov-Smirnov Shapiro-Wilk Purata
Pengetahuan
Jantina Statistic df Sig. Statistic df Sig.
Lelaki .232 80 .053 .822 22 .051
Perempuan .152 147 .060 .921 205 .053
Jadual 3 menunjukkan ujian normaliti bagi tahap pengetahuan pendidikan seksualiti guru prasekolah antara jantina. Dalam ujian normaliti ini terdapat dua penunjuk iaitu Kolmogorov-Smirnov dan Shapiro-Wilk. Penunjuk Shapiro-Wilk adalah penunjuk bagi sampel yang kecil (<50 sampel) manakala Kolmogorov-Smirnov boleh digunakan sebagai penunjuk yang mempunyai sampel besar (<2000 sampel). Oleh itu, kajian ini telah menggunakan penunjuk Kolmogorov-Smirnov. Nilai yang dipapar dalam Kolmogorov-Smirnov adalah melebihi daripada 0.05 dan bermaksud data yang didapati adalah normal.
Jadual 4: Statistik Deskriptif
Jantina N Mean Std. Deviation
Std. Error Mean
Purata Pengetahuan Lelaki 80 67.037 11.0997 2.3665
Perempuan 147 71.331 14.1116 .9856
Nilai min dan sisihan piawai dalam menentukan tahap pengetahuan guru prasekolah mengenai pendidikan seksualiti di kalangan kanak-kanak prasekolah telah ditunjukkan dalam Jadual 4.
Sebanyak 80 orang lelaki guru prasekolah mempunyai nilai min yang lebih rendah (M= 67.037) berbanding dengan 147 orang guru perempuan prasekolah (M= 71.331). Manakala, nilai sisihan piawai bagi guru perempuan prasekolah adalah lebih tinggi (SD= 14.1116) daripada guru lelaki prasekolah (SD= 11.0997). Ini menunjukkan bahawa guru prasekolah lelaki mempunyai tahap pengetahuan pendidikan seksualiti yang lebih rendah berbanding dengan guru prasekolah perempuan.
Jadual 5: Ujian Levene
Levene’s Test for Equality of Variances
F Sig.
Purata Pengetahuan Equal variance assumed 1.002 .318
Ujian Levene untuk equal variances adalah tidak signifikan (F= 1.002, Sig.> .05) bagi data statistik dari segi tahap pengetahuan (Purata Pengetahuan). Tanggapan homogeni bagi varians adalah tidak terlanggar. Oleh itu, pengkaji akan mentafsir dan melaporkan Ujian t dengan equal variance assumed.
Jadual 6: Ujian t Tidak Bersandar Purata
Pengetahuan t df Sig.(2-
tailed)
Mean Difference
Std.Error Difference
95% Confidence Interval of the
Difference Lower Upper Equal variances
assumed
1.381 225 .009 4.2940 3.1091 -1.8326 10.4206
Equal variances not assumed
1.675 28.828 .005 4.2940 2.5635 -.9503 9.5383
Jadual 6 menunjukkan Ujian t tidak bersandar. Bagi equal variance assumed dalam Ujian t, statistik yang signifikan merupakan alpha, α= .05. Data statistik menunjukkan bahawa t(225)= 1.381, p= 0.009.
Nilai p yang kurang daripada 0.05 menunjukkan terdapat perbezaan yang signifikan antara kumpulan peserta kajian lelaki dengan perempuan dalam tahap pengetahuan pendidikan seksualiti mereka.
5.2 Perbezaan Tahap Kemahiran Pendidikan Seksualiti Guru Prasekolah antara Jantina Data tahap kemahiran pendidikan seksualiti guru prasekolah yang dikumpulkan juga menguji kenormaliti data sebelum menganalisis Ujian t tidak bersandar.
Jadual 7: Ujian Normaliti
Kolmogorov-Smirnov Shapiro-Wilk Purata
Kemahiran
Jantina Statistic df Sig. Statistic df Sig.
Lelaki .199 80 .053 .871 22 .058
Perempuan .125 147 .056 .963 205 .051
Jadual 7 menunjukkan ujian normaliti bagi tahap kemahiran pendidikan seksualiti guru prasekolah antara jantina di kalangan 227 orang guru prasekolah. Dalam kajian ini, nilai yang dipaparkan dalam Kolmogorov-Smirnov akan digunakan sebagi penunjuk normaliti kajian tersebut. Kedua-dua nilai dipaparkan bagi jantina terhadap tahap kemahiran pendidikan seksualiti telah menunjukkan data ini adalah normal.
Jadual 8: Statistik Deskriptif
Jantina N Mean Std. Deviation
Std. Error Mean
Purata Kemahiran Lelaki 80 66.126 13.8492 2.9527
Perempuan 147 79.525 14.9375 1.0433
Jadual 8 menunjukkan statistik deskriptif bagi tahap kemahiran pendidikan seksualiti guru prasekolah antara jantina. Nilai min bagi guru prasekolah lelaki adalah lebih rendah (M= 66.126) berbanding dengan guru prasekolah perempuan (M= 79.525). Ini bermakna guru prasekolah lelaki mempunyai tahap kemahiran pendidikan seksualiti lebih rendah daripada guru prasekolah perempuan. Ini juga dapat dibuktikan dengan nilai sisihan piawai bagi guru prasekolah lelaki adalah rendah (SD=
13.8492) berbanding dengan guru prasekolah perempuan (SD= 14.9375).
Jadual 9: Ujian Levene
Levene’s Test for Equality of Variances
F Sig.
Purata Kemahiran Equal variance assumed .003 .960
Dalam Jadual 9, ujian Levene untuk equal variances adalah tidak signifikan (F= .003, Sig.> .05) bagi data statistik dari segi tahap kemahiran (Purata Kemahiran). Tanggapan homogeni bagi varians adalah tidak terlanggar. Oleh itu, pengkaji akan mentafsir dan melaporkan Ujian t dengan equal variance assumed.
Jadual 10: Ujian t Tidak Bersandar Purata
Kemahiran t df Sig.(2-
tailed)
Mean Difference
Std.Error Difference
95% Confidence Interval of the
Difference Lower Upper Equal variances
assumed
1.983 225 .049 6.6006 3.3292 .0402 13.1610
Equal variances not assumed
2.108 26.528 .045 6.6006 3.1316 .1698 13.0313
Bagi equal variance assumed dalam Ujian t, statistik yang signifikan merupakan alpha, α= .05. Data statistik menunjukkan bahawa t(225)= 1.983, p= 0.049. Nilai p yang ditunjukkan adalah kurang daripada 0.05. Ini bermakna bahawa terdapat perbezaan yang signifikan antara kumpulan peserta kajian lelaki dan perempuan dalam tahap kemahiran pendidikan seksualiti mereka.
5.3 Perbezaan Enam Aspek Pengetahuan dan Kemahiran Pendidikan Seksualiti Guru Prasekolah antara Jantina
Jadual 11: Statistik Deskriptif Aspek
Pengetahuan dan Kemahiran
Mean Std Deviation Skewness Kurtosis
P1*K1 67.476 13.7421 -.418 .884
P2*K2 62.536 14.9079 -.574 1.077
P3*K3 63.178 15.2279 -.554 .990
P4*K4 68.546 16.5096 -.429 .378
P5*K5 73.870 19.3344 -.578 -.099
P6*K6 69.113 15.7549 .033 -.098
Jadual 11 menunjukkan statistik deskriptif yang terdiri daripada nilai-nilai min, sisihan piawai, kecenderungan dan kurtosis bagi semua aspek dalam pengetahuan pendidikan seksualiti guru prasekolah. Seperti yang ditunjukkan, nilai min bagi aspek seksualiti dan identiti seksual (P1*K1) adalah 67.476 dan sisihan piawai sebanyak 13.7421; aspek kedua (P2*K2) ialah seksualiti dan keselamatan (M= 62.536, SD= 14.9079); aspek ketiga (P3*K3) ialah kesihatan seksual dan reproduktif (M= 63.178, SD= 15.2279); manakala perhubungan manusia adalah aspek keempat (P4*K4) dengan nilai min 68.546 dan sisihan piawai sebanyak 16.5096; aspek kelima (P5*K5) ialah perkahwinan dan kekeluargaan (M= 73.870; SD= 19.3344) dan aspek terakhir (P6*K6) ialah kemahiran personal (M= 69.113, SD= 15.7549).
Jika nilai kecenderungan lebih besar daripada 0 bermakna taburan condong manakala nilai kurtosis
5.3.1 ANOVA Satu Hala
Jadual 12: Ujian ANOVA: Enam Aspek Pengetahuan Pendidikan Seksualiti Sum of Squares df Mean Square F Sig.
Purata P1 Between Groups 119.700 1 119.700 2.633 .027
Within Groups 42559.128 225 189.152
Total 42678.828 226
Purata P2 Between Groups 640.144 1 640.144 2.905 .040
Within Groups 49587.493 225 220.389
Total 50227.636 226
Purata P3 Between Groups 12.559 1 12.559 2.054 .817
Within Groups 52394.669 225 232.865
Total 52407.228 226
Purata P4 Between Groups 1538.610 1 1538.610 2.764 .057
Within Groups 60061.246 225 266.939
Total 61599.856 226
Purata P5 Between Groups 974.405 1 974.405 2.625 .107
Within Groups 83508.881 225 371.151
Total 84483.287 226
Purata P6 Between Groups 701.938 1 701.938 2.851 .093
Within Groups 55394.835 225 246.199
Total 56096.772 226
Jadual 12 menunjukkan analisis ANOVA satu hala bagi enam aspek pengetahuan pendidikan seksualiti guru prasekolan antara jantina dan didapati dua aspek terdapat perbezaannya. Seperti aspek pertama (P1) tentang seksualiti dan identiti seksual, F(1, 225)= 2.633, p< 0.05. Ini menunjukkan terdapat perbezaan tahap pengetahuan antara guru prasekolah lelaki dengan perempuan tentang perkembangan seksual serta faktor yang mempengaruhi perlakuan seksual kanak-kanak prasekolah.
Aspek kedua (P2) tentang seksualiti dan keselamatan, F(1, 225)= 2.905, p< 0.05 telah menunjukkan bahawa terdapat perbezaan tahap pengetahuan dalam aspek seksualiti dan keselamatan antara jantina.
Ini juga bermaksud guru prasekolah lelaki dan perempuan menunjukkan tahap pengetahuan yang berbeza tentang rangsangan yang mendorong tingkah laku seksual dan bahagian-bahagian badan yang menimbulkan rangsangan apabila disentuh. Manakala aspek kesihatan seksual dan reproduktif merupakan aspek ketiga (P3) menunjukkan tiada perbezaan tahap pengetahuan dalam aspek kesihatan seksual dan reproduktif antara jantina, F(1, 225)= 2.054, p> 0.05. Para guru prasekolah mempunyai tahap pengetahuan yang sama dalam pengurusan kebersihan dan kesihatan diri seperti menjaga kebersihan alat kelamin.
Bagi aspek keempat (P4) iaitu perhubungan manusia, didapati tiada perbezaan tahap pengetahuan dalam aspek perhubungan manusia antara jantina, F(1, 225) = 5.764, p> 0.05. Ini membuktikan bahawa guru-guru prasekolah mempunyai tahap pengetahuan dan kesedaran yang serata tentang batasan-batasan dalam sesuatu perhubungan mengikut bulatan perhubungan dan perbezaan emosi yang wujud dalam sesuatu jenis perhubungan. Dalam aspek perkahwinan dan kekeluargaan pula (P5), didapati tiada perbezaan antara jantina dengan aspek tahap pengetahuan yang diuji, F(1, 225)= 2.625, p> 0.05. Para guru prasekolah juga mempunyai tahap pengetahuan dan kesedaran yang sama rata tentang risiko penganiayaan seksual dalam keluarga dan batasan perhubungan dalam keluarga menurut perspektif agama tertentu. Aspek yang terakhir, iaitu kemahiran personal (P6) juga menunjukkan tiada perbezaan antara jantina dan aspek pengetahuan yang diuji, F(1, 225)= 2.851, p>
0.05. Ini telah membuktikan bahawa para guru prasekolah berpengetahuan serata tentang langkah untuk membentuk imej diri yang positif dalam kanak-kanak prasekolah serta cara memupuk kanak- kanak prasekolah untuk menerima perbezaan diri dengan orang lain.
Jadual 13: Ujian ANOVA: Enam Aspek Kemahiran Pendidikan Seksualiti Sum of Squares df Mean Square F Sig.
Purata K1 Between Groups 323.498 1 323.498 2.334 .049
Within Groups 54551.589 225 242.452
Total 54875.088 226
Purata K2 Between Groups 1464.537 1 1464.537 6.197 .014
Within Groups 53171.838 225 236.319
Total 54636.375 226
Purata K3 Between Groups 2431.918 1 2431.918 7.412 .007
Within Groups 73820.873 225 328.093
Total 76252.792 226
Purata K4 Between Groups 859.704 1 859.704 3.929 .038
Within Groups 66048.234 225 293.548
Total 66907.939 226
Purata K5 Between Groups 749.630 1 749.630 3.457 .018
Within Groups 68642.585 225 305.078
Total 69392.214 226
Purata K6 Between Groups 203.229 1 203.229 3.846 .039
Within Groups 54023.346 225 240.104
Total 54226.576 226
Jadual 13 menunjukkan analisis ANOVA satu hala bagi enam aspek kemahiran pendidikan seksualiti guru prasekolan antara jantina dan didapati semua aspek terdapat perbezaannya. Seperti aspek pertama (K1) tentang seksualiti dan identiti seksual, F(1, 225)= 2.334, p< 0.05. Ini menunjukkan bahawa para guru prasekolah menunjukkan tahap kemahiran yang berbeza dalam mengajar kanak- kanak menerima imej badan sendiri yang berbeza dengan individu lain serta menjelaskkan bahagian- bahagian badan yang tidak boleh dilihat oleh orang lain dan keperluannya memakai pakaian yang sesuai.
Aspek kedua (K2) tentang seksualiti dan keselamatan, F(1,225)= 6.197, p< 0.05 telah menunjukkan bahawa terdapat ketara beza antara jantina dan kemahiran seksualiti dan keselamatan. Ini juga bermaksud terdapat perbezaan kemahiran pendidikan seksualiti dan keselamatan antara guru prasekolah lelaki dan perempuan. Mereka tetap memahami kepentingannya menegaskan bahawa tingkah laku seksual tidak boleh dilakukan di tempat terbuka serta melindungi dengan langkah keselamatan. Manakala aspek kesihatan seksual dan reproduktif merupakan aspek ketiga (K3) juga menunjukkan terdapat perbezaan antara jantina, F(1, 225)= 7.412, p< 0.05. Para guru prasekolah mempunyai kaedah tersendiri dalam penerangan kepentingan penjagaan kebersihan alat kelamin.
Selain itu, para guru prasekolah juga memberikan contoh-contoh bahagian badan yang sulit semasa pemeriksaan kesihatan dijalankan dengan kaedah tersendiri.
Bagi aspek keempat (K4) iaitu perhubungan manusia, didapati adanya perbezaan juga antara jantina, F(1, 225)= 3.929, p< 0.05. Ini membuktikan bahawa guru-guru prasekolah mempunyai tahap kemahiran yang berbeza dalam penyampaian batasan-batasan dalam sesuatu perhubungan mengikut bulatan perhubungan dan perbezaan emosi yang wujud dalam sesuatu jenis perhubungan. Dalam aspek perkahwinan dan kekeluargaan pula (K5), didapati terdapat perbezaan antara jantina dengan tahap kemahiran yang diuji, F(1, 225)= 3.457, p<0.05. Para guru prasekolah menunjukkan tahap kemahiran yang berlainan untuk menjelaskan batasan dalam sesuatu perhubungan menurut perspektif agama dan menerangkan bahawa emosi tertarik terhadap individu lain adalah normal. Aspek yang terakhir, iaitu kemahiran personal (K6) menunjukkan perbezaan juga antara jantina dengan aspek kemahiran yang tertentu, F(1, 225)= 3.846, p< 0.05. Ini telah membuktikan bahawa para guru prasekolah mempunyai tahap kemahiran berlainan dalam melatih kanak-kanak dengan langkah demi langkah dalam membentuk imej diri dan menerangkan tentang hak-hak individu kanak-kanak prasekolah untuk mengakses maklumat berkaitan pendidikan seksualiti.
6. Perbincangan
Dapatan kajian pertama adalah selaras dengan kajian Ang (2014) yang membinakan modul pendidikan seksualiti masalah pembelajaran di peringkat sekolah. Timmermen (2009) mendapati aspek jantina akan mempengaruhi persepsi seseorang tentang seksualiti, seperti kajian McNamara, Geary dan Jourdan (2011) di Ireland telah menunjukkan bahawa guru lelaki kurang berpengetahuan dan yakin dengan pengetahuan seksualiti serta enggan melibatkan diri dalam pendidikan seksualiti.
Wight dan Abraham (2000) juga berpendapat bahawa masalah akan ditumbulkan jika terdapat berlainan jantina dalam kumpulan pelajar. Maka, penyampaian pendidikan seksualiti akan memberi kesan positif atau negatif adalah bergantung kepada pengetahuan guru-guru (McNamara et al., 2011;
Timmermen, 2009; Wight & Abraham, 2000).
Ang (2014) mendapati bahawa keperluan guru-guru di Malaysia untuk meningkatkan pendidikan seksualiti. Tambahan pula, Shariza (2017) juga berpendapat kepentingan untuk mengadakan program pendidikan seksualiti pada peringkat awal agar meningkatkan kesedaran para guru dan ibu bapa.
Kajian Shariza (2017) adalah sesama dengan kajian Baek (2020) bahawa kekurangan pusat latihan yang menawarkan kursus pendidikan seksualiti dan program telah menjadi halangan kepada pendidikan seksualiti yang berkesan.
Kajian ini juga selaras dengan kajian Wight dan Abraham (2000) bahawa terdapat perbezaan antara jantina dalam penyampaian pendidikan seksualiti. Mereka mendapati bahawa guru lelaki kurang yakin akan menyampai pendidikan seksualiti banding dengan guru perempuan serta menyebabkan kemahiran pendidikan seksualiti adalah rendah (Fisher & Fisher, 1992; Holland et al., 1992; Abraham et al., 1996). Maka, puncanya guru lelaki kurang berkemahiran pendidikan seksualiti banding dengan guru perempuan di sekolah.
Dapatan kajian kedua juga ditolakan kerana terdapat perbezaan nilai min bagi tahap kemahiran pendidikan seksualiti guru prasekolah antara jantina. Kajian ini juga menunjukkan bahawa peserta kajian dalam kajian ini mempunyai tahap pengetahuan dan kemahiran pendidikan seksualiti yang sederhana. Kajian ini selaras dengan Connell (2005); McNamara, Geary dan Jourdan (2011); Shariza (2017) dan Wight dan Abraham (2000).
Pendapatan kajian ini selaras dengan kajian Shariza (2017) bahawa guru-guru didapati menghadapi masalah untuk menangani tingkah laku seksual murid. Hal ini disebabkan guru kurang mendapat pendedahan tentang pendidikan seksualiti dan kekurangan juga kemahiran untuk menyampai maklumat-maklumat seksualiti. Howard-Barr et al. (2005) melaporkan kebanyakan guru belum bersedia dan kurang selesa untuk menyampaikan pendidikan seksualiti di sekolah kerana guru sendiri kurang mendapat latihan yang formal untuk menyampaikan pendidikan seksualiti. Tambahan pula, guru-guru didapati tidak dapat menerapkan pendidikan seksualiti dengan berkesan dalam mata pelajaran pengurusan diri di sekolah rendah (Ang & Lee, 2013). Kajian Tsutsumi (2009) didapati peratusan guru Japan sedar tentang kepentingan menyampaikan pendidikan seksualiti adalah tinggi iatu sebanyak 98% tetapi 90% daripada mereka mengakui mengalami kesukaran dalam menyampaikan maklumat.
Kedua-dua ujian ANOVA telah membuktikan bahawa terdapat perbezaan nilai min bagi semua aspek dalam tahap pengetahuan dan kemahiran pendidikan seksualiti guru prasekolah antara jantina, seperti terdapat perbezaan dari segi tahap pengetahuan dalam pengajaran peringkat-peringkat perkembangan seksual kanak-kanak prasekolah dan batasan pergaualan antara kanak-kanak prasekolah yang berlainan jantina. Dengan itu, dapatan kajian ketiga juga ditolakan kerana terdapat perbezaan nilai min bagi semua aspek dalam tahap pengetahuan dan kemahiran pendidikan seksualiti guru prasekolah antara jantina. Kajian ini juga menunjukkan bahawa peserta kajian dalam kajian ini mempunyai tahap pengetahuan dan kemahiran pendidikan seksualiti yang sederhana. Kajian ini selaras dengan Connell (2005); McNamara, Geary dan Jourdan (2011); Shariza (2017) dan Wight dan Abraham (2000).
Dengan itu, Shariza (2017) telah membangunkan modul panduan pendidikan seksualiti untuk guru- guru program supaya meningkatkan tahap pengetahuan dan kemahiran guru. Salah satu sebab keperluan untuk meningkatkan kesedaran pendidikan seksualiti kanak-kanak adalah kerana kebanyakan kes melibatkan pesalah seksual merupakan individu yang dikenali seperti ibu bapa, adik- beradik, penjaga, guru dan jurulatih (Eshak & Zain, 2019; Shariza, 2017). Maka dalam hal ini,
7. Kesimpulan
Berdasarkan dapatan-dapatan kajian yang dipaparkan, pembolehubah bersandar iaitu kemahiran pendidikan seksualiti guru prasekolah akan diambilkira dalam fasa kedua serta semasa menubuhkan modul pendidikan seksualiti. Hal ini kerana semua aspek dalam kemahiran pendidikan seksualiti terdapat perbezaan yang ketara antara guru prasekolah yang berlainan jantina. Penemuan penyelidikan ini memanfaatkan pelbagai pihak dengan mencadangkan bahawa:
1. Kerjasama antara penyediaan klinikal dan pratikum supaya menyediakan guru-guru baharu yang lebih berprofesional dalam penyampaian pendidikan seksualiti kanak-kanak
prasekolah, atau
2. Menyediakan peluang untuk kerjasama guru-guru prasekolah baharu dengan guru-guru berpengalaman supaya dapat meningkatakan keberkesanan merancang atau penyediaan kurikulum pengajaran pendidikan seksualiti kanak-kanak prasekolah, dan
3. Mengadakan pelbagai kursus atau bengkel kepada guru-guru baharu agar mendapatkan idea dalam pengurusan diri dalam penyampaian pendidikan seksualiti kanak-kanak prasekolah.
Secara teoritikal pula, kita sebagai pendidik sepatutnya menyerap teori-teori yang ada dalam pembelajaran seharian. Seperti teori yang dijelaskan dalam kajian ini, iaitu teori psikoanalitik. Teori psikoanalitik telah menggagaskan kaedah-kaedah, konsep serta pemahaman yang lengkap mengenai perkembangan manusia dari segi luaran dan dalaman seperti kanak-kanak sangat berpengaruh terhadap keperibadian dewasa. Contohnya, teori ini membolehkan pendidik memahami garis panduan untuk menyediakan pembelajaran dan pengajaran di sekolah seperti kanak-kanak yang menghadapi permasalahan dari semasa ke semasa.
Selain itu, kebanyakan peserta kajian dalam kajian ini mempunyai kelulusan peringkat ijazah sarjana muda, tetapi sebahagian mereka tidak pernah mengikuti sebarang kursus atau latihan tentang pendidikan seksualiti (Alijah, 2016). Hal ini telah menyebabkan guru kurang pengetahuan dan kemahiran untuk menyampaikan pendidikan seksualiti (Howard-Barr et al., 2005; Timmermen, 2009;
Tsuda et al., 2017). Oleh itu, dapatan kajian menunjukkan tahap pengetahuan dan kemahiran pendidikan seksualiti peserta kajian adalah berada tahap sederhana. Sebagaimana yang telah dibincangkan, didapati masalah utama guru-guru prasekolah untuk menerapkan pendidikan seksualiti ialah kekurangan bahan sumber pengajaran atau modul panduan serta tiada kursus atau latihan pendidikan seksualiti (Eshak & Zain, 2019; Howard-Barr et al., 2005; Said et al., 2014; Tsuda et al., 2017). Selain itu guru-guru juga menghadapi masalah untuk menerapkan pendidikan seksualiti kerana tiada sukatan pelajaran yang khusus dalam kurikulum sedia ada (Ang & Lee, 2013).
Tambahan pula, kebanyakan guru mempunyai tahap pengetahuan tentang pendidikan seksualiti yang sederhana, manakala lebih separuh daripada peserta kajian juga menunjukkan tahap kemahiran pendidikan seksualiti pada tahap sederhana (Ang, 2014; Ang & Lee, 2016; Shariza, 2017). Kesannya para guru sekolah tidak dapat membantu kanak-kanak untuk memahami konsep seksualiti yang betul dan akibatnya kanak-kanak tidak mendapat maklumat seksualiti yang sepatutnya (Ang, 2014;
Shariza, 2008).
Sehubungan dengan itu, kanak-kanak juga kekurang pengetahuan untuk melindungi diri daripada jenayah seksual seperti tentang tempat atau individu yang sepatutnya mereka boleh laporkan apabila berlaku sentuhan tidak selamat. Oleh itu, guru serta ibu bapa sepatutnya mempunyai pengetahuan dalam mengenal pasti simptom-simptom berlakunya penganiayaan seksual pada kanak-kanak (Shariza, 2017). Selain daripada itu, penglibatan diri dalam aktiviti-aktiviti luar sekolah juga dapat memantau kebolehan dan potensi kanak-kanak agar meningkatkan kesedaran diri untuk melindung diri sendiri. Oleh itu, pendidikan seksualiti di prasekolah seharusnya memberi peluang individu untuk mengembang bakat, potensi dan kebolehan kanak-kanak menerusi interaksi sosial dengan orang lain.
Rujukan
Abraham, C., Sheeran, P, Abrams, D. & Spears, R. (1996). Health beliefs and teenage condom use:
a prospective study. Psychology and Health, 11, 641–655
Alijah, U. (2016). Pembangunan modul pembelajaran webquest pendidikan kesihatan untuk guru pelatih murid bermasalah pembelajaran/Alijah Ujang (Doctoral dissertation, University of Malaya).
Ang, C. T. (2014). Pembinaan modul pendidikan seksualiti masalah pembelajaran peringkat menengah: Satu kajian berdasarkan analisis keperluan (Doctoral dissertation, Universiti Sains Malaysia).
Ang, C. T., & Lee, L. W. (2013). Pendidikan seksualiti dalam kalangan murid bermasalah pembelajaran di sekolah menengah: Cabaran dan halangan. Jurnal Bitara Pendidikan, 6(1), 53- 62.
Ang, C. T., & Lee, L. W. (2016). Sexuality education curriculum content for Malaysian students with learning disabilities. Sex Disability, 34(2), 255-267.
Baek, Y. M. (2020). Research trends of Korean journals on sex education for young children·
Elementary School Students· Middle School Students. Journal of Convergence for Information Technology, 10(6), 128-139.
Balter, A.S., Rhijin, T.V., & Davies, A.W.J. (2016). The Development Of Sexuality In Childhood In Early Learning Settings: An Exploration Of Early Childhood Educators' Perceptions Canadian Journal Of Human Sexuality 25(1): 30-40.
Bilinga, M., & Mabula, N. (2014). Teaching Sexuality Education in Primary Schools in Tanzania:
Challenges and Implications. Journal of Education and Practice 5(27): 21-30.
https://iiste.org/Journals/index.php/JEP/article/viewFile/15962/16301
Brener, N. D., Demissie, Z., McManus, T., Shanklin, S. L., Queen, B., & Kann, L. (2017). School Health Profiles 2016: Characteristics of health program among secondary schools. Atlanta:
Centers for Disease Control and Prevention.
Bruess, C. E., & Greenberg, J. S. (2009). Sexuality education: Theory and practice. Jones & Bartlett Learning.
Cohen, J. N., Byers, E. S., & Sears, H. A. (2012). Factors affecting Canadian teachers' willingness to teach sexual health education. Sex Education, 12(3), 299-316.
Corey, G. (1996). Theory and practice of counseling and psychotherapy (6th ed). Pacific Grove:
Brooks/Cole.
Eshak, Z., & Zain, A. (2019). The importance of sexuality education to preschool children in Malaysia. Assessed from https://icsai.org/procarch/13iclehi2icolet/13iclehi-058-049.pdf
Fisher, J. D., & Fisher W. A. (1992) Changing AIDS risk behaviour. Psychological Bulletin, 111, 455–474.
Holland, J., Ramazanoglu, C., Sharpe, S. & Thomson, R. (1992) Pleasure, pressure and power: some contradictions of gendered sexuality. Sociological Review, 40, 645–74.
Howard-Barr, E. M., Rienzo, B. A., Pigg, R. M. Jr & James, D. (2005). Teacher beliefs, professional preparation, and practices regarding exceptional students and sexuality education. Journal Science Health, 75(3), 99-104.
Ishak, Z. (2006). Panduan kesihatan dan keselamatan kanak-kanak. Utusan Publications.
Kementerian Pendidikan Malaysia. (2014). Pendidikan kesihatan reproduktif dan sosial
(peers) dalam kurikulum pendidikan kesihatan. Kuala Lumpur: Bahagian Pembangunan Kurikulum.
Lee, H. J. (2012). Peer evaluation in blended team project-based learning: What do students find important? Educational Techonology & Society 15(4): 214-224.
https://www.researchgate.net/publication/286056633_Peer_Evaluation_in_Blended_Team_Proj ect-Based_Learning_What_Do_Students_Find_Important
Lembaga Penduduk dan Pembangunan Keluarga Negara (LPPKN). 2014. Dasar dan Pelan Tindakan
Pendidikan Kesihatan Reproduktif dan Sosial Kebangsaan.
https://www.lppkn.gov.my/index.php/dasar-modul/dasar-pkrs
Lembaga Penduduk dan Pembangunan Keluarga Negara (LPPKN). 2020. Modul Cakna Diri.https://www.lppkn.gov.my/index.php/perkhidmatan-pembangunan-keluarga/172-pk0007 McNamara, P. M., Geary, T., & Jourdan, D. (2011). Gender implications of the teaching of
relationships and sexuality education for health-promoting schools. Health Promotion International, 26(2), 230-237.
Nadiyah, R. S.& Faaizah, S. (2015). The development of online project based collaborative learning using ADDIE. Procedia Social and Behavioral Sciences 195, 1803-1812.
https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2015.06.392
National Guidelines Task Force. (2004). Guidelines for comprehensive sexuality education 3rd Edition: Kindergarten through 12th Grade. Sexuality Information and Education Council: United States
Patterson, C. H., & Watkins Jr, C. E. (1996). Theories of psychotherapy. HarperCollins College Publishers.
Pesuruhjaya Penyemak Undang-Undang Malaysia. (2006). Undang-Undang Malaysia: Akta 611,
Akta Kanak-Kanak 2001.
https://www.kpwkm.gov.my/kpwkm/uploads/files/Dokumen/Akta/Akta%20Kanak- Kanak%202001.pdf
Purnomo, H., & Winarso, W. 2019. Sex education pattern for 12 years compulsory education Age in Digital Era. SSRN Electronic Journal. http://dx.doi.org/10.2139/ssrn.3431549
Richey, R.C., & Klein, J.D. (2007). Design and development research. New York: Routledge.
Rose, I.D., & Friedman, D.B. (2016). Schools: A missed opportunity to inform African American sexual and gender minority youth about sexual health education and services. The Journal of School Nursing 33(2): 109-115. https://doi.org/10.1177/1059840516678910
Said, S., Cheng, L. S., Ridhuan, M., Jamil, M., Yusop, Y. M., Azeez, M. I. K., & Ni, N. P. (2014).
Analisis masalah dan keperluan guru Pendidikan Khas integrasi (masalah pembelajaran) peringkat sekolah rendah tentang pendidikan seksualiti. Jurnal Pendidikan Bitara Universiti Pendidikan Sultan Idris, 7, 1-9.
Shariza, S. (2017). Pembangunan modul latihan pendidikan seksualiti untuk guru Program Pendidikan Khas Integrasi (PPKI) peringkat sekolah rendah. Thesis Ijazah Doktor Falsafah:
Fakulti Pendidikan Universiti Malaya. Kuala Lumpur.
https://www.semanticscholar.org/paper/Pembangunan-modul-latihan-pendidikan-seksualiti-
%2F-Shariza/f92398d2ab2e4371e8fd81d5c2adc8930434c382
Shegesha, M.B. (2015). Tutors’ experiences of sex and relationships education in Tanzania. Master
Thesis: Faculty of Public Health Science. Elverum.
https://core.ac.uk/download/pdf/154667271.pdf SIECUS. 2014. The Truth About Adolescent Sexuality. New York: Sexuality Information and Education Council of the United States.
Tauber, A. I. (2012). Freud’s social theory: Modernist and postmodernist revisions. History of the Human Sciences, 25(4), 43-72.
Thanavanh, B., Harun-Or-Rashid, M., Kasuya, H. & Sakamoto, J. (2013). Knowledge, attitudes and practices regarding HIV/AIDS among male high school students in Lao People’s Democratic Republic. Journal of The International AIDS Society, 16, 173-187.
Timmermen, G. (2009). Teaching skills and personal characteristics of sex education teachers.
Teaching and Teacher Education, 25, 500-506.
Tsuda, S., Sri Hartini, Elsi Dwi Hapsari & Takada, S. (2017). Sex education in children and adolescents with disabilities in Yogyakarta, Indonesia from a teachers’ gender perspective.
Journal of Asia Pacific Education, 29(4), 328-338.
Tsutsumi, A. A. (2009). Sexual health and behavior of mentally retarded pupils in Japan. Online Submission, 6(10), 61-66.
Wight, D., & Abraham, C. (2000). From psycho-social theory to sustainable classroom practice:
developing a research-based teacher-delivered sex education programme. Health Education Research, 15(1), 25-38.
